شرط نخست آزادي مطبوعات
"آيا مطبوعاتي که خود را به سطح يک کسب و کار تنزل دادهاند به خصوصيت خود(خصوصيت ذاتي درک آزادي) وفادار ماندهاند و مطابق با شرافت ماهوي خود عمل ميکنند؟ يقينا" نويسنده بايد درآمدي داشته باشد تا بتواند زندگي کند و بنويسد اما تحت هيچ شرايطي نبايد به خاطر آنکه درآمدي داشته باشد و زندگي کند، بنويسد. هنگامي که برانژه(ترانه نويس فرانسوي 1780-1857) مينويسد:
عاليجناب
من تنها براي شعر سرودن زندگي ميکنم،
اگر زندگيام را بگيري
آن وقت، براي زندگي کردن شعر خواهم سرود."
"شرط نخست آزادي مطبوعات اين است که کسب و کار نباشد. نويسندهاي که مطبوعات را به وسيلهاي مادي تنزل ميدهد، براي بردگي دروني سزاوار بردگي بيروني يعني سانسور است يا دقيقتر وجود خود او مجازاتش است."
"البته کار مطبوعاتي به عنوان يک شغل وجود دارد اما اين حالت نه مسئلهي نويسندگان بلکه چاپخانهها و کتاب فروشيهاست. با اين همه، دغدغهي ما در اينجا نه آزادي شغلي چاپخانهدارها و کتاب فروشيها که آزادي مطبوعات است."
مارکس. کارل؛ سانسور و آزادي مطبوعات، صص120- 121 ترجمه حسن مرتضوي، چاپ يكم سال 1384 انتشارات اختران
نظرات شما عزیزان: