تبادل
لینک هوشمند
اولين شواهد ماده تاريک
به نظر مي رسد تلاش ها براي يافتن شواهد وجود ماده تاريک که هنوز مستقيما رؤيت نشده در حال پيشرفت باشد.
دانشمندان ممکن است با کمک يک دستگاه دو ميليارد دلاري در ايستگاه بين المللي فضايي به اولين شواهد وجود ماده تاريک، از عناصر اسرارآميز کيهان که دانشمندان وجودش را فقط استنباط مي کنند، دست يافته باشند.
اسپکترومتر مغناطيسي آلفا (اي ام اس) آسمان را براي يافتن ذرات پرانرژي يا اشعه کيهاني رصد مي کند.
اکنون اين وسيله شواهدي را پيدا کرده که مي تواند همان پديده برخورد ذرات ماده تاريک با يکديگر باشد.
اين ماده بيشترين جرم موجود در کيهان را تشکيل مي دهد اما مستقيما با تلسکوپ ها قابل رؤيت نيست. ستاره شناسان مي گويند که چنين ماده ايي بايد وجود داشته باشد زيرا تاثير آن به صورت جاذبه مشهود است.
براي مثال اگر ماده تاريک وجود نمي داشت، کهکشان ها به اين صورت نمي چرخيدند يا شکلشان را حفظ نمي کردند.
تحقيق درباره ماده تاريک براي کيهان شناسان و متخصصان فيزيک ذرات در صدر اولويت است و موضوع حتي مهيج تر اين است که بتوانيم اين نظريه را به محک آزمايش بگذاريم.
"اي ام اس" که نوعي شتاب دهنده ذرات است در پي ارزيابي غيرمستقيم خواص ماده تاريک بوده است.
اين وسيله الکترون ها و همتاهاي ضدماده آنها به نام پوزيترون ها که به سطح آن برخورد مي کنند را شمارش مي کند.
براساس نظريه ها، پيش بيني مي شود که وقتي ذرات ماده تاريک در فضا به هم برخورد و همديگر را نابود مي کنند، حاصل آن بارش الکترون ها و پوزيترون هاست.
اکنون اي ام اس ممکن است شواهد اين پديده را يافته باشد.
آنها شاهد افزايش کم شمار پوزيترون هاي رديابي شده بوده اند.
اما دانشمندان تاکيد مي کنند که هنوز با توصيف دقيق اين عنصر مرموز کيهاني فاصله دارند.
اي ام اس در سال ۲۰۱۱ در ايستگاه فضايي نصب شد و هرچه بيشتر فعاليت کند اطلاعات آن جامع تر خواهد بود و دانشمندان با قاطعيت بيشتري خواهند توانست در مورد يافته هايشان اظهار نظر کنند.
اي ام اس فقط يکي از چند فناوري موجود در دسترس محققان در تلاش براي کشف ماهيت ماده تاريک است.
در عمق زمين آزمايشگاه هايي هست که براي رديابي مستقيم تر اين ماده تعبيه و تنظيم شده.
ماده معمولي يعني آنچه با تلسکوپ هاي نوري مي بينيم شامل ستاره ها و کهکشان ها فقط ۴.۹ درصد از ماده/انرژي جهان را تشکيل مي دهند.
ماده تاريک تشکيل دهند ۲۶.۸ درصد اين ترکيب و عنصر ديگري به نام انرژي تاريک هم ۶۸.۳ درصد آن را تشکيل مي دهد.
انرژي تاريک همان نيرويي است که تصور مي شود عامل سرعت گرفتن روند انبساط جهان باشد. ماهيت آن حتي از ماده تاريک هم مرموزتر است.
منبع: دانش و فن بی بی سی فارسی
نظرات شما عزیزان:
