تبادل
لینک هوشمند
انباري براي يک ميليون سال
پس از حدود ۳۵ سال کشمکش بر سر دفن زباله‌هاي اتمي در گورلبن به عنوان محل نهايي انباشت اين پسماندها، بحث دوباره تازه شده و جان گرفته است.
يک کميته ۲۴ نفره قرار است تا سال ۲۰۱۵ ميلادي زمينه‌ها را براي جست‌وجوي بهترين مکان دفن نهايي زباله‌هاي اتمي در آلمان هموار سازد.
احتمال دارد که تا سال ۲۰۳۱ ميلادي جست‌وجو براي يافت بهترين مکان براي انبار زباله‌هاي هسته‌اي يا راديواکتيو در آلمان به نتيجه برسد.
پيدا کردن محلي مناسب براي نگهداري زباله‌هاي اتمي چالشي بزرگ محسوب مي‌شود. اين مکان بايد بتواند قابليت ذخيره‌ي پرتوهاي راديواکتيو را براي بيش از يک ميليون سال داشته باشد. کارشناسان مي‌گويند، اين مکان بايد در اعماق زمين قرار داشته و بافت آن احتمالا ترکيبي از سنگ نمک، خاک رس و گرانيت باشد.
نمک براي نگهداري گرماي حاصل از پرتوهاي ساطع‌شده از پسماندهاي هسته‌اي مناسب تلقي مي‌شود، اما اين عيب را دارد که در برابر آب نفوذپذير است. خاک رس بر عکس، آب را نفوذ نمي‌دهد اما قابليت کمي براي هدايت گرما دارد و مقاومت آن نيز به اندازه کافي نيست. گرانيت مقاوم است با اين حال بايد مطمئن شد که پرتوهاي راديواکتيو از محفظه‌هاي انبار پسماندهاي هسته‌اي به بيرون نتابد.
کارشناسان بايد در مکان‌يابي خود عواملي مانند تغييرات آب‌هاي زيرزميني، حرکات گسل‌ها و فرسايش زمين را در نظر بگيرند. تمامي اين عوامل بايد سنجيده شود تا پرتو راديواکتيو به بيرون ساطع نشود.
دفن نامناسب پسماندهاي اتمي به خصوص در درازمدت خطري بزرگ براي انسان و محيط زيست به همراه خواهد آورد و بهاي سنگيني بايد براي آن پرداخت.
بشکه‌هاي نگهداري زباله‌هاي اتمي: مي‌توان در اين مورد انبار آسه را مثال زد. اداره مصونيت در برابر پيامدهاي تشعشعات اتمي آلمان اين انبار را از "نامطمئن‌ترين" مخازن هسته‌اي معرفي کرده است. در اين انبار بين سال‌هاي ۱۹۶۷ و ۱۹۷۸ حدود ۱۲۶ هزار بشکه پسماند اتمي ذخيره شده است.
در اين انبار ۱۴ هزار بشکه هست که از محتويات آنها اطلاعات دقيقي در دست نيست. مکان‌يابي انبار نيز درست انجام نشده و انتخاب معادن نمک براي اين کار اشتباه تلقي مي‌شود. نفوذ روزانه ۱۲ هزار ليتر آب، خطر آلوده شدن آب‌هاي زيرزميني را به دنبال دارد.
دفن زباله‌هاي هسته‌اي در تونل‌ها هم به دليل احتمال ريزش تونل پرخطر، زمان‌بر، پرهزينه و گاهي غيرممکن تلقي مي‌شود.نگهداري پسماندهاي هسته‌اي در درياها هم خطرناک است و طبق پيماني بين‌المللي در سال ۱۹۹۳ در مواردي ممنوع اعلام شده است.
سازمان زيست‌محيطي "گرين پيس" مي‌گويد، بيش از ۱۰۰ هزار تن زباله اتمي تنها در درياهاي اروپا مدفون شده‌اند که پيامدهاي بلندمدت آن هنوز روشن نيست.
در سراسر جهان انبار مناسبي براي دفن نهايي زباله‌هاي راديواکتيو وجود ندارد.
فنلاند، سوئد، فرانسه و سوئيس که در مکان‌يابي ذخيره‌گاه نهايي جلوتر از ديگر کشورها بوده‌اند مدت‌ها است که حساسيت موضوع و ضرورت مسئوليت‌‌پذيري در اين زمينه را دريافته‌اند و رويکرد شفاف‌تري در پيش گرفته‌اند.
سوئيس در مورد هزينه‌‌هاي ذخيره کردن پسماندهاي اتمي ۵ نيروگاه هسته‌اي خود در آينده مطالعات فراگيري انجام داده است. بر اساس اين مطالعات که در سال ۲۰۱۱ انجام شد، هزينه دفن زباله‌هاي هسته‌اي اين کشور ۱۲ ميليارد فرانک سوئيس (۱۰ ميليارد يورو) برآورد شده است.
بنا به ارزيابي کارشناسان، آلمان بايد در آينده براي دفن زباله‌هاي ۸ نيروگاه‌خاموش‌شده و ۹ نيروگاه فعال اتمي اين کشور ۱۸ ميليارد يورو (نزديک ۲۸ ميليارد دلار) بپردازد.
منبع: دانش و محیط زیست فارسی DW.DE
نظرات شما عزیزان:
