تبادل
لینک هوشمند
کشف بقاياي کودکي ۳.۳ ميليون ساله به نام «سِلام»
اواخر سال ۲۰۰۰ ميلادي، يک دانشمند اتيوپيايي به نام «زِراي اَلِمسِگاد» در حين وارسي تپه‌هاي سنگي منطقه ديکيکا اسکلت کوچکي را از زير خاک بيرون کشيد که براي هميشه داستان زندگي او و جهان را دستخوش تغيير کرد.
زِراي اَلِمسِگاد مي‌گويد: «وقتي بالاي سر اسکلت رفتم و استخوان گونه آن را ديدم که از تکه سنگي ماسه‌اي بيرون زده، آن را برگردانده، از نزديک نگاهش کردم و از شدت تعجب دهانم باز ماند.»
اَلِمسِگاد خيلي زود متوجه شد که اين کشف در عرصه علم تاريخ ساز خواهد بود: «همان جا متوجه شدم که اين اسکلت متعلق به يک کودک از نياکان انسان امروزي است».
اين ديرين مردم شناس در ادامه توضيحاتش مي‌افزايد: «فکر کنيد اين بچه را در تکه‌اي ماسه سنگ مي‌يابيد، در حالي که دندان کودک هنوز معلوم است، پيشاني بسيار صاف و عمودي دارد، دندان نيش کوچکي دارد...آن قدر نادر و غيرقابل باور است که خودم هم در شک بودم و نمي‌توانستم بپذيرم که موفق به اين کشف شده‌ام و اسکلت [اين کودک باستاني] را يافته‌ام.»
با وجود اين، زِراي اَلِمسِگاد تصميم گرفت تا زماني که تحقيقاتش درباره کشف فوق کامل نشده، آن را رسانه‌اي نکند. ازين رو، در سکوت کامل سنگواره يافت شده را با دقتي وسواس گونه آماده کرد و مورد وارسي قرار داد: «اسکلت در يک تکه ماسه سنگ فشرده پيدا شده بود و بايد ذراتش را دانه به دانه از اسکلت جدا مي کردم. براي همين هم، چند نفري به من توصيه کردند که تعدادي کاردان فني استخدام کنم، اما من گفتم نه، خودم اين کار را انجام خواهم داد، هر چقدر هم وقت ببرد مهم نيست. کار اين بچه را به شخص ديگري نمي‌سپارم.»
در پي اين تصميم، زِراي اَلِمسِگاد سال‌ها در آزمايشگاه خود به سر برد و همان طور که گفته بود ذرات ماسه را دانه به دانه از روي بقاياي کودک باستاني زُدود. اين پژوهشگر با استفاده از يک ميکروسکوپ قدرتمند، موفق شد جزئيات دندان درون جمجمه کودک را مشاهده کند و سن و جنسيت او را مشخص کند.
پس از شش سال پژوهش، اَلِمسِگاد اينک مي‌داند که کودک کشف شده دختربچه‌اي سه ساله بوده که حدود ۳.۳ ميليون سال پيش جان خود را از دست داده است.
اکنون، زِراي اَلِمسِگاد در نظر دارد سنگواره اين دختر ۳.۳ ميليون ساله را - که نام «سِلام» را برايش برگزيده - به عنوان «کهن‌ترين کودک جهان» معرفي کند: «وقتي زمان کنفرانس مطبوعاتي رسيد، انگاري که زني آبستن بودم که بعد از ۹ ماه نوزادش را زاييده و - به رغم درد، به رغم زمان طولاني و خسته کننده دوران بارداري - لبخند و چهره شادش را مي‌بينيد که به همسر و پزشکش نگاه مي‌کند.»
اين محقق تاکيد مي‌کند که کشف او متعلق به همه ملت‌هاست: «کار من فراي ملت‌هاست، فراي مليت‌هاست، فراي قاره‌هاست - چرا که همه ساکنان اين کره زمين را به يکديگر پيوند مي‌زند.»
زِراي اَلِمسِگاد مي‌گويد: «وقتي بالاي سر اسکلت رفتم و استخوان گونه آن را ديدم که از تکه سنگي ماسه‌اي بيرون زده، آن را برگردانده، از نزديک نگاهش کردم و از شدت تعجب دهانم باز ماند.»
اَلِمسِگاد خيلي زود متوجه شد که اين کشف در عرصه علم تاريخ ساز خواهد بود: «همان جا متوجه شدم که اين اسکلت متعلق به يک کودک از نياکان انسان امروزي است».
اين ديرين مردم شناس در ادامه توضيحاتش مي‌افزايد: «فکر کنيد اين بچه را در تکه‌اي ماسه سنگ مي‌يابيد، در حالي که دندان کودک هنوز معلوم است، پيشاني بسيار صاف و عمودي دارد، دندان نيش کوچکي دارد...آن قدر نادر و غيرقابل باور است که خودم هم در شک بودم و نمي‌توانستم بپذيرم که موفق به اين کشف شده‌ام و اسکلت [اين کودک باستاني] را يافته‌ام.»
با وجود اين، زِراي اَلِمسِگاد تصميم گرفت تا زماني که تحقيقاتش درباره کشف فوق کامل نشده، آن را رسانه‌اي نکند. ازين رو، در سکوت کامل سنگواره يافت شده را با دقتي وسواس گونه آماده کرد و مورد وارسي قرار داد: «اسکلت در يک تکه ماسه سنگ فشرده پيدا شده بود و بايد ذراتش را دانه به دانه از اسکلت جدا مي کردم. براي همين هم، چند نفري به من توصيه کردند که تعدادي کاردان فني استخدام کنم، اما من گفتم نه، خودم اين کار را انجام خواهم داد، هر چقدر هم وقت ببرد مهم نيست. کار اين بچه را به شخص ديگري نمي‌سپارم.»
در پي اين تصميم، زِراي اَلِمسِگاد سال‌ها در آزمايشگاه خود به سر برد و همان طور که گفته بود ذرات ماسه را دانه به دانه از روي بقاياي کودک باستاني زُدود. اين پژوهشگر با استفاده از يک ميکروسکوپ قدرتمند، موفق شد جزئيات دندان درون جمجمه کودک را مشاهده کند و سن و جنسيت او را مشخص کند.
پس از شش سال پژوهش، اَلِمسِگاد اينک مي‌داند که کودک کشف شده دختربچه‌اي سه ساله بوده که حدود ۳.۳ ميليون سال پيش جان خود را از دست داده است.
اکنون، زِراي اَلِمسِگاد در نظر دارد سنگواره اين دختر ۳.۳ ميليون ساله را - که نام «سِلام» را برايش برگزيده - به عنوان «کهن‌ترين کودک جهان» معرفي کند: «وقتي زمان کنفرانس مطبوعاتي رسيد، انگاري که زني آبستن بودم که بعد از ۹ ماه نوزادش را زاييده و - به رغم درد، به رغم زمان طولاني و خسته کننده دوران بارداري - لبخند و چهره شادش را مي‌بينيد که به همسر و پزشکش نگاه مي‌کند.»
اين محقق تاکيد مي‌کند که کشف او متعلق به همه ملت‌هاست: «کار من فراي ملت‌هاست، فراي مليت‌هاست، فراي قاره‌هاست - چرا که همه ساکنان اين کره زمين را به يکديگر پيوند مي‌زند.»
منبع: دانش و فن فارسی RF
نظرات شما عزیزان:
ارسال توسط امید
آخرین مطالب
